Czy możliwe jest świadome opuszczenie własnego ciała i podróżowanie po świecie – a nawet poza nim – bez użycia jakiegokolwiek sprzętu? Zwolennicy zjawiska OBE (ang. Out-of-Body Experience) twierdzą, że tak. Podróże astralne to temat balansujący na granicy nauki, duchowości i doświadczeń pozazmysłowych. I choć brzmi jak scenariusz filmu sci-fi, dla wielu to realna praktyka – i brama do zupełnie innego wymiaru.
Czym są podróże astralne?
OBE, czyli doświadczenia poza ciałem, polegają na tym, że świadomość oddziela się od ciała fizycznego. Osoba podróżująca astralnie widzi siebie z zewnątrz, porusza się po przestrzeni niefizycznej, czasem spotyka inne byty, odwiedza odległe miejsca lub wchodzi w kontakt z „wyższym wymiarem”.
Zjawisko to może wystąpić spontanicznie – np. w czasie snu, śmierci klinicznej, wypadku – ale można je również wywołać świadomie, poprzez techniki relaksacyjne, medytację, a nawet specjalne częstotliwości dźwiękowe.
Co mówią ci, którzy tego doświadczyli?
Relacje osób praktykujących podróże astralne są zaskakująco spójne. Opisują one:
- uczucie unoszenia się nad ciałem,
- „srebrną nić” łączącą duszę z ciałem,
- spotkania z nieznanymi bytami lub przewodnikami duchowymi,
- podróże do „miast światła”, miejsc niematerialnych lub… zupełnie obcych rzeczywistości.
Niektórzy wracają z OBE z wiedzą, której wcześniej nie posiadali – duchową, symboliczną, a czasem bardzo osobistą.
Czy to bezpieczne?
Zdania są podzielone. Dla jednych to forma duchowego rozwoju i zbliżenia do prawdy o naturze istnienia. Dla innych – niebezpieczna zabawa z siłami, których nie rozumiemy. Istnieją relacje o tzw. „atakach astralnych”, spotkaniach z mrocznymi bytami lub problemach z powrotem do ciała.
Ale jedno jest pewne: kto raz tego doświadczył, już nigdy nie patrzy na rzeczywistość tak samo.
Podróże astralne to nie tylko mistyczna przygoda. To pytanie o to, kim jesteśmy i dokąd naprawdę możemy się udać, gdy opuszczamy ograniczenia fizycznego świata.
