Od wieków ludzie próbują zajrzeć za zasłonę czasu. Prorocy, wizjonerzy, mistycy, od starożytności po czasy współczesne, rościli sobie prawo do poznawania tego, co dopiero ma nadejść. Ale pytanie, które coraz częściej zadają sobie współcześni poszukiwacze, brzmi: czy jasnowidztwo to naprawdę coś nadzwyczajnego, czy może… naturalna zdolność, którą w sobie blokujemy?
Czym jest jasnowidztwo?
Jasnowidztwo to zdolność odbierania informacji o przyszłości, teraźniejszości lub przeszłości w sposób pozazmysłowy, poza logiką, zmysłami i znanym aparatem poznawczym. Może pojawić się w snach, nagłych wizjach, przeczuciach lub w stanie głębokiej medytacji.
Choć często utożsamiane z czymś nadnaturalnym, coraz więcej osób uważa, że jest to naturalne rozszerzenie ludzkiej świadomości, które zanika w hałasie codzienności i przebodźcowaniu umysłu.
Czy każdy może przewidywać przyszłość?
Zwolennicy pracy z intuicją twierdzą, że tak. Przyszłość, wbrew pozorom, nie jest zamknięta. Istnieje jako zbiór potencjalnych ścieżek, z których część może być odczytana przez osobę o wystarczająco wyciszonym umyśle i otwartym sercu.
Aby rozwinąć zdolność jasnowidzenia, trzeba:
- regularnie medytować lub pracować z oddechem,
- wyostrzać intuicję i obserwować „wewnętrzne impulsy”,
- prowadzić dziennik snów i wizji,
- zadawać pytania bez oczekiwań – i czekać na znaki, które przychodzą spoza racjonalności.
Ostrzeżenie: wiedza to także odpowiedzialność
Ci, którzy praktykowali jasnowidztwo, ostrzegają: przewidywanie przyszłości to nie gra. Niektóre obrazy mogą być trudne, symboliczne lub niepełne. Bywa, że wizje niosą lęk, niepokój lub wymagają wewnętrznej siły, by je zrozumieć. Przyszłość nie jest z góry przesądzona, ale jej „linie energetyczne” bywają widoczne dla tych, którzy wiedzą, jak patrzeć.
