Pytanie „kim jest Bóg według Biblii” może wydawać się oczywiste dla tych, którzy wychowali się w kulturze chrześcijańskiej. Ale kiedy zaczynamy je zadawać głębiej, bez założeń, z otwartym sercem i umysłem, okazuje się, że obraz Boga przedstawiony w Biblii jest znacznie bardziej złożony, wielowymiarowy i… niepokojąco ludzki.
Bóg jako Stwórca i Źródło
W Księdze Rodzaju Bóg jawi się jako Stwórca wszechświata – potężny, wszechwiedzący, mówiący świat do istnienia. Ale nie jest bezosobową siłą. To istota, która widzi, że „wszystko, co uczynił, było bardzo dobre”. Stworzenie nie jest więc chaosem – ma cel, porządek i sens.
To Bóg, który nie tylko stwarza, ale obserwuje, ocenia, czuje i wchodzi w relacje – z człowiekiem, z narodami, z historią.
Bóg jako obecność i ogień
W Starym Testamencie Bóg objawia się jako Jahwe – „Jestem, który jestem”. To nie tyle imię, co zagadka. Bóg mówi Mojżeszowi z krzewu gorejącego, prowadzi lud przez pustynię w słupie ognia, przemawia przez proroków i niekiedy każe, ale zawsze po to, by przywrócić porządek i bliskość.
To Bóg, który wchodzi w historię, który nie jest obojętny. Bóg zazdrosny, ale też współczujący. Karzący, ale też uzdrawiający.
Bóg w Nowym Testamencie – twarz Jezusa
W Ewangeliach obraz Boga zmienia się radykalnie. Przestaje być tylko mocą ponad nami, a staje się Bogiem z nami, Emmanuelem. W osobie Jezusa objawia się miłosierdzie, przebaczenie, słabość i współczucie.
To Bóg, który płacze, który zadaje pytania, który pozwala się zabić, by pokazać, że miłość nie zna granic. Nie przychodzi jako wojownik, lecz jako nauczyciel, uzdrowiciel i brat.
Bóg według Biblii – osobowy i tajemniczy
Ostatecznie, kim jest Bóg według Biblii? To osoba, obecność, źródło życia i sensu. To miłość, jak pisze Jan Apostoł. Ale też tajemnica, której nie da się ująć w jedno zdanie.
Bóg biblijny to nie mit czy metafora. To ktoś, kto mówi, słucha, prowadzi – i zaprasza człowieka do odpowiedzi.
