Świadek jehowy wierzy, że Jezus został stworzony przez Jehowę i jest archaniołem Michałem. Wierzy, że był on czasowo człowiekiem, kiedy narodził się z Maryi i wtedy został nazwany imieniem Jezus. Świadek jehowy wierzy również, że Jezus zmarł przybity do pala, nie do krzyża, a następnie wskrzesił go Jehowa. Świadkowie jehowy twierdzą, że do jesieni 1914 roku panował szatan, kiedy to nastąpiła paruzja, która rozpoczęła królowanie Jezusa na ziemi.
W niedalekim czasie miała nastąpić Apokalipsa, podczas której wszyscy, którzy nie są świadkiem jehowy zostaną zgładzeni. Nastąpi wtedy też zmartwychwstanie prawych i powstanie rząd w Niebie, w którym zasiadać będzie 144 tysiące wybranych osób. Reszta świadków Jehowy będzie żyć cieleśnie na Ziemi, która przybierze formę rajskiego ogrodu Eden. Jezus będzie panował tysiąc lat, wtedy zgładzi szatana po czym odda się i świat pod władanie Ojca – Jehowie.
Świadkowie Jehowy nie wierzą w Ducha Świętego jako osobę, a tylko jako w bezosobową moc. Świadek jehowy nie wierzy również w życie po śmierci. Według świadków jehowy nie ma nieśmiertelnej duszy, dusza może być powołana do życia znów tylko u schyłku czasu – oczywiście o ile będzie świadkiem jehowy.
Jak rozmawiać ze świadkami jehowy?
Rozmowa ze świadkami jehowy jest trudna jeżeli człowiek ma inne poglądy i dąży do konsensusu. Świadek jehowy bowiem niechętnie słucha kontrargumentów. Jeśli rozmawiamy ze świadkiem jehowy powinniśmy ich traktować z szacunkiem ponieważ każdy człowiek zasługuje na szacunek. Nie powinno się odrzucać i potępiać ich z powodu tego w co wierzą.
Wraz z restrykcyjną wiarą nachodzą do rozmyślań zagrożenia z nią związane. Jednym z nich może być problematyczna sytuacja dzieci wychowywanych przez świadków jehowy. Dziecku może być gorzej zaaklimatyzować się w społeczeństwie niż rówieśnikom. Nie może on uczestniczyć w przedstawieniach szkolnych, urodzinach kolegów i koleżanek, grach i zabawach, które pociągają każde dziecko. Jest to odbierane przez rówieśników jako nienormalne zachowanie co wiąże się z wykluczeniem go ze swojego kręgu znajomych. Takie sytuacje mogą mieć silne oddziaływanie w psychice dziecka podczas okresu szkolnego a także w następnych etapach życia.
Wielką wątpliwością dla osób, które nie są świadkami jehowy jest odmowa transfuzji krwi, co łączyć się może ze śmiercią pacjenta. Jest to niezrozumiałe zwłaszcza wobec rodziców, którzy odmawiają krwi dla swoich dzieci, czego osoba, która nie jest świadkiem jehowy nie jest w stanie zrozumieć. Kolejną kontrowersyjną sprawą dla ludzi innej wiary jest użytkowanie metod kontroli umysłu oraz psychomanipulacji. Jest to związanie z wywoływaniem strachu, wykorzystywaniem zdobytych informacji osobistych, presja w dużym zaangażowaniu się, ukryty system kar i nagród, wzbudzanie poczucia winy w człowieku. Dla postronnego człowieka jest to zachowanie nieuczciwe oraz nieetyczne. Niepokojące są również doniesienia, że świadkowie jehowy często wymagają leczenia psychologicznego lub psychiatrycznego.
Najprawdopodobniej nie ma innej religii, w której wierni byliby tak zaangażowani w ewangelizację. Nauczanie świadków jehowy jest pełne zagrożeń ale i wiary w to co głoszą. Czy zatem ich wiara jest wiarą prawdziwą każdy człowiek musi ocenić sam.
